Близо две седмици след изборите вече са забравени предизборните схватки и средствата, с които партии облъчиха хора да гласуват. В Пловдив плакатите почти са почистени, много билбордове обаче останаха незаети, след като бяха свалени лицата на водачите на политическите сили.
Само преди седмица Пловдив беше шарен. От много от билбордовете гледаха лица, които пропагандираха, че България може, че са добрите, че са едни от нас, че искат да спрат доганизацията, че искат промяна. Изобщо цареше едно мило предизборно усмихнато настроение. Лъснати и бръснати хората изглеждаха и всички печеливши. На изборите България реши - едни останаха пак весели, други се намръщиха, а на трети им идваше да плачат. Тъкмо свикнаха пловдивчани с билбордовете и те вече са голи. Празни като надеждите на Емил Кошлуков, че ще бъде в парламента. Бели като лицата на БСП и Илия Баташки след първоначалните резултати. Няма ги и на много пловдивчани им стана едно такова носталгично като балада на Лили Иванова. Други сигурно не са и забелязвали призивите, а сега гледат празните билбордове и се чудят какво е имало там. Обикновено те се заемат бързо, но сега има толкова свободни места, може би кризата удря и този печеливш бизнес. Само няколко летни сюжета и много женска плът могат да се открият по билбордовете засега. Пак носталгично за онези, които мечтаят за едри плодове.